Άσκηση και χρόνιος πόνος. Είναι συμβατά?
Παρόλο που σε πολλούς ακούγεται παράξενο, η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στο χρόνιο πόνο. Ανάλογα με την φυσική κατάσταση του κάθε ασθενούς και το είδος του πόνου που τον ταλαιπωρεί, υπάρχουν τρόποι να αυξηθεί η κινητικότητα, να βελτιωθεί η φυσική κατάσταση και κατά συνέπεια αυτό να βοηθήσει στην ελάττωση της φλεγμονώδους αντίδρασης, της έντασης του πόνου και της κατανάλωσης αναλγητικών.
Τις περισσότερες φορές χρειάζεται συνδυασμός ασκήσεων που να τονώνουν το καρδιαγγειακό (αερόβιες), με ασκήσεις χαλάρωσης αλλά και διατάσεις που να ενισχύουν τη μυική ισχύ και να αποφορτίζουν τις αρθρώσεις. Τα οφέλη από το συνδυασμό αυτό είναι πολλαπλά και δεν περιορίζονται στη φυσική κατάσταση. Η ψυχική ευεργετική επίδραση της άσκησης όταν αυτή είναι συστηματική είναι επίσης θεαματική, και έχει αποδειχθεί σε πληθώρα κλινικών μελετών.
Ας δούμε με απλά βήματα τί μπορεί να βοηθήσει στο χρόνιο πόνο. Σίγουρα σε ειδικές περιπτώσεις απαιτείται εξατομικευμένο πλάνο ασκήσεων, αλλά παρακάτω περιγράφεται η γενική ιδέα. Δοκιμάζουμε πάντα ένα συνδυασμό αερόβιας άσκησης, ασκήσεων ενδυνάμωσης και ασκήσεων χαλάρωσης. Οι καλύτεροι τρόποι άσκησης είναι το περπάτημα και η κολύμβηση.
1. Περπάτημα
Το περπάτημα αποτελεί την καλύτερη αερόβια άσκηση για όλες τις ηλικίες με απίστευτα οφέλη, σωματικά και ψυχικά. Μπορεί να πραγματοποιηθεί κάθε στιγμή της ημέρας, χωρίς να απαιτεί εξοπλισμό. Το μόνο που απαιτεί είναι «αφοσίωση» στο πρόγραμμα.
Δοκιμάστε να περπατήσετε 30 λεπτά τη φορά, σε ίσιο έδαφος, με κατάλληλα παπούτσια, 3-5 φορές την εβδομάδα. Αυτό και μόνο θα αυξήσει τη μυική σας δύναμη και θα βελτιώσει την καρδιακή λειτουργία και τη διάθεσή σας. Ακόμα και με τη χρήση βοηθημάτων (π.χ μπαστούνι), μπορεί να γίνει, με το ρυθμό που εσείς επιθυμείτε και αντέχετε. Καθώς το περπάτημα γίνεται συνήθεια, αυξάνεται και η χρονική διάρκεια της διαδρομής.
2. Κολύμπι & ασκήσεις στο νερό
Αποτελεί την τέλεια άσκηση για ασθενείς με χρόνιο πόνο και ιδιαίτερα μυοσκελετικά και κινητικά προβλήματα, καθώς δεν ασκείται καθόλου βάρος στις αρθρώσεις. Βελτιώνει την κινητικότητα όλων των αρθρώσεων απομακρύνοντας την πίεση από αυτές, και έχει ιδιαίτερη δράση στις παθήσεις της μέσης και της ράχης. Η κίνηση σε νερό ενδείκνυται ακόμη και σε ασθενείς με προβλήματα στον αυχένα, όπου πολλά άλλα είδη άσκησης είναι απαγορευτικά. Η θεραπευτική επίδραση του νερού, δεν έχει να κάνει μόνο με την αερόβια άσκηση αλλά και με την ψυχική ευεργετική δράση του. Στη θάλασσα ή σε πισίνα, με βοηθήματα ή χωρίς, η άσκηση στο νερό βοηθά στη διατήρηση της δύναμης και της ευεξίας χωρίς ανεπιθύμητες επιδράσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Απλό κολύμπι, περπάτημα στο νερό, ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός είναι αρκετά, αρκεί να γίνονται με συστηματικό τρόπο!
3. Ασκήσεις χαλάρωσης/διατάσεις/stretching.
Είναι απαραίτητες μετά από κάθε είδος άσκησης που διαρκεί τουλάχιστον 30 λεπτά, αλλά μπορούν να πραγματοποιηθούν και μόνες τους. Περιλαμβάνουν απλές διατάσεις μυικών ομάδων στο όριο πάντα αντοχής του εκάστοτε ατόμου, χωρίς να επιβαρύνουν και χωρίς να προκαλούν περισσότερο πόνο. Η yoga με εξειδικευμένο όμως δάσκαλο, όπως και το pilates, μπορούν να βοηθήσουν, με ιδιαίτερη όμως προσοχή και συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό σε περιπτώσεις ασθενών με ιδιαίτερες παθήσεις και ειδικά προβλήματα.
