Πώς επηρεάζει ο κρύος καιρός τον χρόνιο πόνο και τί μπορούμε να κάνουμε;

Παρόλο που επιστημονικά δεν υπάρχει επαρκής τεκμηρίωση για την επίδραση του ψύχους στον χρόνιο πόνο, είναι γνωστό κλινικά ότι πάντα υπάρχει επιδείνωση στα περισσότερα είδη χρόνιου πόνου, κυρίως στα μυοσκελετικά νοσήματα αλλά και σε άλλες παθήσεις. Έχει παρατηρηθεί αύξηση της έντασης του πόνου σε αρθρίτιδες, μυαλγίες, ρευματολογικά νοσήματα, ακόμη και σε νευραλγίες, με παροξυσμούς κατά τη διάρκεια έκθεσης στο εξωτερικό περιβάλλον, που όμως παραμένουν και στο σπίτι. Πιστεύεται ότι το ψύχος ευθύνεται κυρίως για αυτήν την επιδείνωση, σε συνδυασμό όμως και με άλλους παράγοντες, όπως η βαρομετρική πίεση και η υγρασία της ατμόσφαιρας που συνοδεύουν τον κρύο καιρό. Ανεξάρτητα από την αιτιολογία, μπορεί να υπάρξει ανακούφιση από τον πόνο ακολουθώντας κάποιες απλές συμβουλές:

Μείνετε ενυδατωμένοι

Καθώς το σώμα μας αποτελείται από περίπου 60% νερό, αναλόγως της ηλικίας, εάν αυτό αφυδατωθεί, κάποια όργανα επηρεάζονται περισσότερο. Ο εγκέφαλος και ο καρδιακός μυς συνίστανται από περίπου 80% νερό, ενώ το σύνολο των ιστών του σώματος μικροσκοπικά σε κυτταρικό επίπεδο, εμπεριέχει άφθονο νερό. Η επαρκής ενυδάτωση στους ασθενείς με χρόνιο πόνο διατηρεί την στιλπνότητα των ιστών, την λείανση των αρθρώσεων και την ανοχή στον πόνο. Προσοχή απαιτείται μόνο στους ασθενείς με βαριά νεφρική ή καρδιακή ανεπάρκεια, οι οποίοι πρέπει να συμβουλεύονται τον γιατρό τους για τα απαιτούμενα επίπεδα ενυδάτωσής τους.

Ζεστά λουτρά

Αυτή η απλή ανακουφιστική πράξη έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και αιώνες για την αντιμετώπιση του πόνου, ιδιαίτερα του μυοσκελετικού (αρθρίτιδες, μυαλγίες κτλ). Η άμεση δράση ενός ζεστού λουτρού οδηγεί σε βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, καλύτερη θρέψη των ιστών του σώματος και βελτίωση του πόνου στις περιοχές που φλεγμαίνουν. καθώς η επούλωση ευοδώνεται.

Ήπια κινητοποίηση και άσκηση

Δεν χρειάζονται υπερβολές, παρόλα αυτά η ήπια άσκηση και κινητοποίηση ακόμη και εντός σπιτιού βοηθά στην βελτίωση της κυκλοφορίας στους μύες, τους τένοντες και τις αρθρώσεις. Είναι σαφέστατα προτιμότερη από την ακινησία και κατάκλιση σε όλα τα χρόνια νοσήματα, εκτός και εάν υπάρχουν διαφορετικές οδηγίες από τον γιατρό του ασθενούς (πχ πρόσφατο κάταγμα ή τραύμα). Ο πιο απλός κανόνας περιλαμβάνει την κινητοποίηση με απλές καθημερινές δραστηριότητες επί δύο τουλάχιστον λεπτά για κάθε μισή ώρα ανάπαυσης (π.χ τηλεόραση, κατάκλιση κτλ). Απλές διατάσεις άνω και κάτω άκρων κάθε φορά που πηγαίνουμε σε ένα δωμάτιο ή περισσότερο ενεργητικές ασκήσεις εάν υπάρχει η υποδομή (κατάλληλες οδηγίες, στρωματάκι yoga/pilates) μπορούν να γίνονται για μικρά χρονικά διαστήματα και σε συνδυασμό.